Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Μια νικηφόρα μάχη του ένδοξου ΕΛΑΝ στο Σαράντι

Εορταστικές εκδηλώσεις για την Εθνική Αντίσταση και ιδιαίτερα για το Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Ναυτικό [ΕΛΑΝ], γίνονται την Κυριακή 29 Νοεμβρίου στην Αντίκυρα.  Τέτοιες εκδηλώσεις θα έπρεπε να γίνονται και στο Σαράντι γιατί αν η Αντίκυρα αποτελούσε  το κέντρο της δράσης του ΕΛΑΝ στον Κορινθιακό το Σαράντι, και λόγω θέσης, ήταν το στρατηγείο του. Από το βιβλίο "Ο καπετάν Ζαχαριάς", δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από τις αναμνήσεις του καπετάν Τρομάρα, [Ιωάννη Παπαγεωργόπουλου] διοικητή του σκάφους «Κ1» [υπ΄ αριθμό 1 σκάφος Κορινθιακού] του ΕΛΑΝ  στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής, σαν ελάχιστη τιμή στην ένδοξη ιστορία αυτού του τόπου και του Λαού.
"Την εποχή αυτή γίνονταν εκκαθαρίσεις στην περιοχή Ελικώνα από τους Γερμανούς και συγκεκριμένα γύρω από τα χωριά Δόμβραινα-Χώστια--Κούκουρα-Μοναστήρι  Αϊ  Ταξιάρχης κλπ. Ξεκινώντας από την Αντίκυρα φτάσαμε στο  Σαράντι  όπου στην περιοχή αυτή βρισκόταν το 34 Σύνταγμα του ΕΛΑΣ με το Κ1 , στο οποίο βρισκόταν και ο καπετάν Ζαχαριάς, εγώ και άλλοι Ελανίτες, μήπως μας χρειαστούν. Είχαμε συνεννοηθεί από πριν, όταν θα φτάναμε σε διάφορα μέρη, που βρίσκονταν Ελασίτικα  τμήματα, να κάνει η μηχανή τρεις διακοπές για να είναι σίγουροι ότι είναι Ελανίτικο και όχι  εχθρικό  σκάφος.
Λίγο μετά όταν φτάσαμε στο Σαράντι, φάνηκε έφιππη η διοίκηση του Συντάγματος υπό τον Διαμαντή, τον Φώτη, τον Θησέα. Όλοι τους ήταν γύρω στους 10. Σκοπός της συνάντησης ήταν τα μέτρα που θα παίρναμε σε σχέση με τις εκκαθαρίσεις των Γερμανών. Κατά την συζήτησή μας  βλέπουμε στον κάβο Ταμπούρλο να ξεπροβάλει μια τορπιλάκατος. Σε λίγο άλλη. Και στην συνέχεια άλλη με κατεύθυνση την Αγυιά.  Η απόσταση ήταν περίπου ενάμισι μίλι.  Όταν έφτασαν ανάμεσα στο Αλατονήσι και  Ταμπούρλο γυρίζουν προς το Σαράντι στο σημείο που είμαστε εμείς.
Στο μεταξύ ο Διαμαντής από την εμφάνισή τους παρακολουθούσε με τα κιάλια την πορεία τους.  Όταν διαπιστώσαμε ότι έρχονται προς το σημείο που βρισκόμαστε, ο Διαμαντής μας λέει: «Εμείς θα φύγουμε και εσείς προσέξτε μη σας πάρουνε το σκάφος.»  Είμαστε καμιά δεκαριά και μια ομάδα Ελασίτες  περί τους 10 με επικεφαλής τον Μπότσαρη, ο οποίος εν τω μεταξύ είχε πάρει κατάλληλες θέσεις. Ο οπλισμός ο δικός μας  ήταν ένα βαρύ πολυβόλο, ένα ελαφρύ και λίγα λιανοντούφεκα.  Ο Ζαχαριάς μας δίνει εντολή να λάβουμε τις κατάλληλες θέσεις . Πράγματι βρήκαμε όσο πιο καλές θέσεις υπήρχαν, αφού τα σημεία αυτά τα ενισχύσαμε με ότι μπορούσαμε, ταμπουρωθήκαμε και  είμαστε όλοι σε θέση ετοιμότητας. Εγώ πήρα το οπλοπολυβόλο. Άλλοι δύο Ελανίτες πήραν το βαρύ.  Ο Ζαχαριάς βρισκόταν δίπλα μας και μας είπε: «Αν δεν δώσω εγώ το σύνθημα δεν θα πυροβολήσει κανείς».
Τα σκάφη των Γερμανών έρχονταν το ένα πίσω από το άλλο με κατεύθυνση το σκάφος το δικό μας.  Στο πρώτο σκάφος των Γερμανών και πάνω στην πλώρη βρίσκονταν τρεις Γερμανοί με μαρσίπ στα χέρια τους, έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο. Αφού ζύγωσαν στο σκάφος μας ετοίμασαν ένα γάντζο με σκοινί για να γαντζώσουν το σκάφος μας  και να το πάρουν.  Στο μεταξύ και από τα άλλα γερμανικά σκάφη Γερμανοί είχαν ανεβεί στις κουβέρτες με αυτόματα στα χέρια σε θέση ετοιμότητας.
Σ΄ αυτή τη φάση ο καπετάν Ζαχαριάς πυροβολεί. Αυτομάτως βάλαμε όλοι.  Και εμείς και το Ελασίτικο τμήμα. Πριν ακόμα αρχίσει η μάχη είχα στο στόχο τους  τρεις Γερμανούς που βρίσκονταν στην πλώρη  όρθιοι. Και με τα πρώτα πυρά πέσανε και οι τρεις.  Με τον αιφνιδιασμό που τους έγινε εκ μέρους μας πανικοβλήθηκαν σε τέτοιο βαθμό που όλοι τους ούρλιαζαν σαν τσακάλια.  Άλλο σκάφος έκανε μπρος και άλλο ανάποδα.  Ήταν πραγματικό πανηγύρι .
Πέρασε αρκετή ώρα για να συνέλθουν, και σιγά-σιγά άρχισαν να απομακρύνονται. Και όταν έφτασαν σε σημείο που να μη βάλλονται από τα δικά μας πυρά, αφού το βαρύ μας πολυβόλο είχε πάθει εμπλοκή και αφού διπλάρωσαν το ένα το άλλο σκάφος και ταχτοποιώντας τις απώλειές τους άρχισαν να μας βάζουν με τα τετράκανα καθορίζοντας και τον στόχο τους, όπου είχαν ήδη επισημάνει. Τα πυρά ήτανε τέτοια, που χτυπώντας τα βλήματα στο ταμπούρι μου μειώθηκε αισθητά η ακοή μου. Πάνω από μένα ήταν ένας γάϊδαρος δεμένος για να βοσκήσει και πηγαινοερχόταν όσο το μάκρος του σκοινιού του επέτρεπε, πότε πηδώντας και πότε κλωτσώντας. Και αυτός γλύτωσε.  Μια και σταμάτησαν τα δικά μας πυρά, σταμάτησαν και αυτοί και έφυγαν με κατεύθυνση την Κόρινθο.

……..Μετά την μάχη έγινε  σύναξη μη τυχόν έχουμε απώλειες…Η αμοιβή μας για την μάχη αυτή ήταν από 10 τσιγάρα."

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Παγκόσμια μέρα δράσης για την κλιματική αλλαγή η 29 Νοέμβρη

Σύμφωνα με δελτίο τύπου της οργάνωσης "Οι Φίλοι της Φύσης": την Κυριακή 29 Νοεμβρίου, 11:30, στάση ΜΕΤΡΟ «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» | διαδηλώνουμε για την κλιματική αλλαγή με τους ΦΙΛΟΥΣ της ΦΥΣΗΣ
«Οι άνθρωποι & ο πλανήτης πάνω από τα κέρδη» - ΟΧΙ στα ορυκτά καύσιμα – ΟΧΙ στο νέο εργοστάσιο της ΔΕΗ από λιγνίτη - ΟΧΙ στην απογύμνωση  των δασών
Οι ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ/Naturefriends Greece συμμετέχουν στην κινητοποίηση την Παγκόσμια Ημέρα Δράσης με τα εξής διαχρονικά αιτήματα, που τα περισσότερα από αυτά είχαν διεκδικηθεί από το Κοινωνικό Φόρουμ στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ στην Κοπεγχάγη (Δεκ.2009) καθώς και με άλλα συνθήματα από τους αγώνες που έχουν αναπτυχθεί ενάντια στις ληστρικές εμπορικές συμφωνίες TTIP CETA TiSA TPP, για την ελευθερία των σπόρων και ενάντια στους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς, την Ειρήνη, ενάντια στα πυρηνικά, την προστασία των δασών  και των εδαφών κ.λπ :
1.       Another world: is possible, is coming, is reality,
2.       Climate Justice, Κλιματική Δικαιοσύνη,
3.       People, Planet, Peace and Seed Over profit,
4.       Seed Freedom, Food Freedom, Earth Democracy,
5.       Αλλάζουμε το σύστημα ΟΧΙ το κλίμα | System Change NOT Climate Change
6.       Απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα | ΟΧΙ στο νέο εργοστάσιο λιγνίτη  της ΔΕΗ
7.       Οι άνθρωποι, O πλανήτης, H ειρήνη & Οι σπόροι πάνω από τα κέρδη
8.       Ελευθερία των Σπόρων, Ελευθερία της Τροφής, Δημοκρατία της Γης
9.       STOP TTIP CETA TiSA
10.     ΟΧΙ στην απογύμνωση  των δασών - Τα δάση προστατεύουν το κλίμα
 Οι ΦτΦ/NFGR θεωρούν ότι ο αγώνας για την προστασία του κλίματος και την προβολή ενός νέου φαντασιακού μοντέλου για την ανάπτυξη πρέπει να δοθεί ταυτόχρονα και σε συνδυασμό σε πέντε επίπεδα: Διεθνές, Ευρωπαϊκό, Εθνικό, Περιφερειακό, Τοπικό και Ατομικό επίπεδο.

 Καλούμε τους πολίτες που τους εκφράζουν οι παραπάνω θέσεις να συναντηθούν στο σταθμό του ΜΕΤΡΟ "ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ" και να διαδηλώσουν με τους ΦΙΛΟΥΣ της ΦΥΣΗΣ, με πικέτες, πανό, μουσική κ.λπ.

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

Από την πίσω πόρτα οι εργολάβοι στους δήμους


                                                   Του Tάσου Κεφαλά

Είναι κάμποσα χρόνια τώρα, που δεν υπάρχει συζήτηση, διαβούλευση ή αντιπαράθεση για το ζήτημα της διαχείρισης των αποβλήτων χωρίς αναφορά στο θέμα του δημόσιου ή μη χαρακτήρα της. Ιδεοληπτική εμμονή η υπεράσπισή της, λένε κάποιοι. Επιπόλαιος και «πιασάρικος» ισχυρισμός θα αντιτείνω. Αρκεί να σκεφτούμε ότι πρόκειται για μια δραστηριότητα με καθολικό χαρακτήρα -αφορά τους πάντες- αναπόσπαστο κομμάτι των σύγχρονων κοινωνιών. Που και γι αυτό το λόγο παρουσιάζει μια συνθετότητα και μεγάλους περιβαλλοντικούς κινδύνους. Είναι εύλογη, λοιπόν, η απαίτηση να ασκείται αδιάλειπτα, σε όλους τους τομείς και όχι μόνο εκεί που υπάρχει κέρδος, με ασφάλεια, με οικονομικότητα και σε περιβάλλον που ενθαρρύνει την κοινωνική συμμετοχή. Αυτούς τους όρους και τις προϋποθέσεις μόνο ένα σύστημα με δημόσιο – κοινωνικό χαρακτήρα μπορεί να τους διασφαλίσει.
Από την άλλη πλευρά, το «μέτωπο» των ωφελούμενων από την ιδιωτικοποίηση έχει ένα ισχυρό κίνητρο, το οικονομικό. Γιατί η διαχείριση των αποβλήτων, εκτός όλων των άλλων πτυχών της, αποτελεί και μια οικονομική δραστηριότητα με τεράστιους τζίρους. Μιλώντας μόνο για τα αστικά απόβλητα, έχουμε ένα μέσο κόστος της τοπικής αυτοδιοίκησης, που κυμαίνεται στα 190 €/τόνο για τα μεγάλα αστικά κέντρα και στα 120-130 €/τόνο για την περιφέρεια. Αυτό σημαίνει ένα ετήσιο κόστος της τοπικής αυτοδιοίκησης της τάξης των 850 εκατομμυρίων ευρώ. Ο τζίρος στον τομέα της ανακύκλωσης, παρόλο ότι βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, είναι τεράστιος. Πρόσφατη μελέτη της IBHS τον ανεβάζει στα 358 εκ. ευρώ στα μεταλλικά απόβλητα και στα 179 εκ. ευρώ στα μη μεταλλικά. Αν προσθέσουμε τη διαχείριση εμπορικών και βιομηχανικών αποβλήτων, των επικίνδυνων αποβλήτων και των αποβλήτων υγειονομικών μονάδων, πολύ πρόχειρα φτάνουμε να μιλάμε για τζίρο που ξεπερνά το 1,5 δις ευρώ το χρόνο.
Το κίνητρο της κερδοφορίας για το ιδιωτικό κεφάλαιο έρχεται να το ενισχύσει το πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον, που έχουν διαμορφώσει οι πολιτικές των μνημονίων. Κεντρικό στοιχείο των οποίων είναι η ιδιωτικοποίηση μεγάλου μέρους υποδομών και δραστηριοτήτων, που μέχρι τώρα ήταν, αυτονόητα, μέρος των λειτουργιών του κράτους ή της αυτοδιοίκησης. Όχι, πάντα με τον καλύτερο τρόπο, για να λέμε και του στραβού το δίκιο. Σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας, με ελάχιστες πρωτοβουλίες επενδύσεων σε παραγωγικές δραστηριότητες, είναι πολύ μεγάλο το δέλεαρ μιας εγγυημένης επιχειρηματικής δραστηριότητας, σε μεγάλο βάθος χρόνου, όπως αυτή της διαχείρισης των αποβλήτων. Γι αυτό και έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον όλων των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων της χώρας, που έχουν αναπτύξει, πλέον, και ξεχωριστούς κλάδους για τη διαχείριση των αποβλήτων, πολλές φορές σε συνεργασία με μεγάλες πολυεθνικές, κυρίως ευρωπαϊκές. Γι αυτό ας μην πέφτουν από τα σύννεφα οι υπέρμαχοι της «Ευρώπης των λαών», όταν διαπιστώνουν στην πράξη να θυσιάζονται οι περιβαλλοντικές κατακτήσεις στο βωμό των συμφερόντων των μεγάλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και σημαίνοντα πολιτικά στελέχη (βλέπε: Φούχτελ, Ράιχενμπαχ) να λειτουργούν σαν οι πλασιέ τους.
Η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των αποβλήτων, ακόμη και των αστικών – δημοτικών, δεν είναι, απλά, ένας επαπειλούμενος κίνδυνος. Είναι μια εξελισσόμενη πραγματικότητα. Στο επίκεντρο οι συμπράξεις δημόσιου – ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) για μεγάλα εργοστάσια επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων. Που παρά τις αντίθετες δεσμεύσεις της κυβέρνησης ξαναμπαίνουν στο τραπέζι. Ο τομέας της ανακύκλωσης βρίσκεται ολοκληρωτικά στα χέρια ιδιωτικών συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης (ΣΕΔ), με υποτυπώδη εποπτεία από τον Ελληνικό οργανισμό ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ). Η διαχείριση των περισσότερων χώρων ταφής (ΧΥΤΑ), όπου οδηγείται το 85% των αστικών αποβλήτων, γίνεται από εργολάβους. Το 95% των εργασιών στο «μεγαθήριο» της Φυλής (μονάδα μηχανικής επεξεργασία σύμμεικτων, αποτεφρωτήρας υγειονομικών αποβλήτων, καύση βιοαερίου, βιολογικοί καθαρισμοί, ταφή κλπ.) γίνονται από εργολάβους. Σε μια σειρά δήμων, ακόμη και η αποκομιδή των απορριμμάτων έχει ανατεθεί σε ιδιώτες.
Είναι αναστρέψιμη αυτή η διαδικασία;
Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν οδηγούμαστε αναγκαστικά στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης (και) των αστικών αποβλήτων και αν η διαδικασία αυτή είναι αναστρέψιμη. Και το επόμενο ερώτημα: μπορεί ένα διαφορετικό μοντέλο διαχείρισης, όπως αυτό της αποκεντρωμένης διαχείρισης, που προωθούν οι κινηματικές πρωτοβουλίες και ενσωμάτωσε σε μεγάλο βαθμό το νέο εθνικό σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων, να αποτρέψει την ιδιωτικοποίηση;
Εδώ δε χωρούν αυταπάτες. Η αποκεντρωμένη διαχείριση, σε αντίθεση με το συγκεντρωτικό μοντέλο, προβλέπει υποδομές και δραστηριότητες που μπορούν να διαχειριστούν οι δήμοι και οι περιφέρειες, που είναι «στα μέτρα τους». Με αυτήν την έννοια, λειτουργεί αποτρεπτικά στις λογικές της ιδωτικοποίησης, χωρίς όμως να μπορεί -από μόνη της- να την εξουδετερώσει. Ο καθοριστικός παράγοντας είναι η πολιτική βούληση και οι επιλογές της κυβέρνησης και της αυτοδιοίκησης. Και εδώ τα πράγματα δεν είναι ενθαρρυντικά. Η κυβέρνηση και μεγάλο μέρος των αυτοδιοικητικών του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να «πατά σε δύο βάρκες», ενώ το σύμπλεγμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, στις περιφέρειες και στην τοπική αυτοδιοίκηση, κατά κανόνα, αντιμάχεται την αποκεντρωμένη διαχείριση και ανοίγει διάπλατα τις πόρτες στην ιδιωτικοποίηση.
Συμπερασματικά: ακόμη κι αν με κάποιο μαγικό τρόπο πετυχαίναμε μια καθολική εφαρμογή του μοντέλου της αποκεντρωμένης διαχείρισης, τίποτε δεν μπορεί να αποκλείσει την ιδιωτικοποίηση των υποδομών και των δραστηριοτήτων που περιλαμβάνει, αν λείπει η στήριξη της κυβέρνησης και αν οι πολιτικές και οι πρακτικές περιφερειών και τοπικής αυτοδιοίκησης είναι «μπολιασμένες» με τις τη λογική της ιδιωτικοποίησης.

15/11/2015

Ο Τάσος Κεφαλάς είναι μέλος της Πρωτοβουλίας συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων (ΠΡΩΣΥΝΑΤ)

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

Εκδήλωση του ΚΚΕ προς τιμήν των εκτελεσμένων αγωνιστών την περίοδο 1948-1949

Τιμώντας τη συμπλήρωση 97 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ, η ΚΟ Εύβοιας του ΚΚΕ διοργανώνει εκδήλωση τιμής και μνήμης στους αλύγιστους αγωνιστές που εκτελέστηκαν την περίοδο 1948-1949 με απόφαση του έκτακτου στρατοδικείου Χαλκίδας.
Η εκδήλωση αυτή εντάσσεται στην πολύμορφη δραστηριότητα που αναπτύσσει το ΚΚΕ ενόψει της μεγάλης επετείου συμπλήρωσης των 100 χρόνων του  Κόμματος το 2018. Στόχος των πρωτοβουλιών αυτών είναι η ανάδειξη του πρωτοπόρου ρόλου του ΚΚΕ στους αγώνες του λαού μας από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα.
Το στρατοδικείο της Χαλκίδας αποτελούσε τμήμα του στρατοδικείου της Θήβας. Ξεκίνησε τη λειτουργία του τον Ιούλη του 1947 ως ένα επιπλέον κατασταλτικό μέτρο της αστικής τάξης για να αντιμετωπίσει τον ένοπλο αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
Ήταν η περίοδος όπου γενικεύονταν η δράση του ΔΣΕ σε όλη τη χώρα, με αρκετές επιτυχίες. Τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου ξεκινάει ένοπλο τμήμα 59 μαχητών του ΔΣΕ από το Αρχηγείο Φθιωτιδο-Φωκίδας σε «μυστική» αποστολή να περάσει στην Εύβοια με επικεφαλής τον Θύμιο Καψή (Ανάποδο).  Στις 6 Νοέμβρη 1947 το ένοπλο τμήμα μεταφέρεται από την Πελασγία στην Εύβοια με το καΐκι του Γιάννη Χριστοφορίδη (καταδικάστηκε από το στρατοδικείο Χαλκίδας και εκτελέστηκε το 1949). Έτσι ξεκίνησε η δράση του ΔΣΕ στην Εύβοια, ενώ στις 5 Γενάρη του 1948 συγκροτείται το Ανεξάρτητο Τάγμα του ΔΣΕ στην Εύβοια.
Μπροστά στο δίκαιο αγώνα οι μαχητές δεν υπολόγισαν κόπους, θυσίες, κακουχίες. Η δύναμη και του κουράγιο τους τροφοδοτούνταν από τα ιδανικά τους. Η ηθική υπεροχή, το ότι στάθηκαν αγέρωχοι και αλύγιστοι μπροστά στον πανίσχυρο και πάνοπλο εχθρό πηγάζει από την πίστη, ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει. Πολλοί σκοτώθηκαν στα πεδία των μαχών, άλλοι στάλθηκαν στις εξορίες και άλλοι σύρθηκαν στα στρατοδικεία και εκτελέσθηκαν.
H αστική τάξη μπρος στον ηρωισμό αυτό δεν στάματησε να παίρνει τα μέτρα της. Τα στρατοδικεία όλης της χώρας, όπως και αυτό της Χαλκίδας, «ανέλαβαν δράση».
Συνολικά στο έκτακτο στρατοδικείο Θήβας (τμήμα του οποίου ήταν αυτό της Χαλκίδας) εκδικάστηκαν 1245 υποθέσεις. Επιβλήθησαν 137 θανατικές καταδίκες, 114 σε ισόβια, 78 φυλακίσεις έως 10 έτη, 113 φυλακίσεις άνω των 10 ετών. Ο συνολικός χρόνος φυλακίσεων των καταδικασμένων ήταν 3845 χρόνια!
Από τα στοιχεία που βρίσκονται στη διάθεσή μας έως σήμερα καταδικάστηκαν σε θάνατο από το Στρατοδικείο Χαλκίδας και εκτελέστηκαν 51 αγωνιστές.
Στα στρατοδικεία, στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στους τόπους εξορίας και στις φυλακές γράφτηκαν κάποιες από τις ηρωικότερες στιγμές της 100χρονης πορείας του ΚΚΕ. Χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες κράτησαν ψηλά τη σημαία των ιδανικών του ΚΚΕ και με τεράστιο προσωπικό κόστος αρνήθηκαν να το αποκηρύξουν. Τα λόγια τους λίγο πριν από το εκτελεστικό απόσπασμα αναδεικνύουν τι είναι αυτό που κάνει απλούς ανθρώπους του λαού να εξελίσσονται σε ήρωες. Είναι η αταλάντευτη πίστη σε ανώτερα ιδανικά, στο δίκαιο και αναγκαίο αγώνα  για την κατάργηση της εκμετάλλευσης.
Η ΚΟ Εύβοιας καλεί τους απογόνους των αγωνιστών και όσους γνωρίζουν οτιδήποτε σχετικό να απευθυνθούν στην Κομματική Οργάνωση. Να συμβάλλουν με αρχεία, βιογραφικά στοιχεία, πληροφορίες, φωτογραφίες, κειμήλια ώστε να αξιοποιηθούν τόσο στην εκδήλωση που διοργανώνεται, όσο και στην προσπάθεια ανέγερσης μνημείου προς τιμήν τους, ενισχύοντας και οικονομικά την προσπάθεια αυτή. Ακολουθεί ο κατάλογος με τα ονόματα των εκτελεσμένων:
Στις 27/12/1947:
Ευαγγελόπουλος Βαγγέλης του Γιώργου – ψευδώνυμο Φώτος, από τον Άγιο Γεώργιο Ιστιαίας. Φοιτητής της Ιατρικής. Μέλος του ΚΚΕ.   Λάντζας Γεώργιος του Βασίλη, 24 ετών. Από τις Θεσπιές Βοιωτίας. Στέλεχος του ΚΚΕ και της Εθνικής Αντίστασης στη Θήβα.  Ιωάννου Στέργιος του Γιάννη, 33 ετών, από το Μπράλλο Παρνασσίδας. Δάσκαλος στη Λίμνη Εύβοιας.
Το Μάη του 1948:
Μπούτρος Νίκος. Από τη Βάθεια Εύβοιας,  Καρβούνης (;).
Τον Αύγουστο του 1948 οι:
Μπίνος Γιώργος. Από τα Κούτουρλα Μετοχίου.   Τσόκος Σ. του Ιωάννου.
Την 1η Σεπτέμβρη 1948 οι:
Δούμας Σάββας του Αθ. Από τον Άγιο Αιδηψού. Πανταζής Βαγγέλης του Γεωργ. Από τον Άγιο Ιστιαίας. Παπακοσμάς Δημήτρης του  Αθ., από την Αιδηψό. Τριαντόπουλος Θανάσης του ΓεωργίουΨαρράς Θανάσης του Γεωργίου. Από τον Άγιο Ιστιαίας.
Τον Αύγουστο 1948:
Βρεττού Μαρία. Από το Δρυμώνα Λίμνης Ευβοίας.
Στις 18/9/1948 εκτελέστηκαν ομαδικά οι:
Γκίκας Θανάσης, από την Νεροτριβιά Εύβοιας. Ζέρβας Αθαν. Γιώργος, από τους Στρόπωνες. Κουτσαυλής Θεόδωρος του Ανεσ., από τους Στρόπωνες. Μπαλάκας Ιωάν. Σταμάτης, από τους Στρόπωνες.  Ντεγιάννης Δημήτρης. Τσέργας Παναγιώτης. Πανούσης Δημήτρης, από τους Στρόπωνες.  Παπαθωμά Παναγιώτα σύζυγος Νικολάου. Από το Δρυμώνα Λίμνης Ευβοίας.   Δήμου Μαρία.
Στις 15/12/1948 εκτελούνται ομαδικά:
Καραχανίδη Χαρίκλεια.  Αργύρης Κώστας του Γιώργου – ψευδώνυμο Ζητσέας. Από την Άνω Βάθεια. Μέλος του ΚΚΕ.  Βασιλειάδης Ισαάκ. Από τη Χαλκίδα.  Βασιλειάδης Ανέστης.
Το 1948 εκτελείται στη Χαλκίδα και ο Ζερβός Γιάννης. Από τους Στρόπωνες Ευβοίας. 
Στις 15/3/1949 ξεκινάει στο στρατοδικείο Χαλκίδας μεγάλη δίκη με 38 κατηγορούμενους. Η δίκη κρατάει 20 μέρες. Οι 14 καταδικάζονται σε θάνατο. Οι 6 φυλακίζονται σε ισόβια και 1 σε προσωρινή φυλάκιση.  Από τους καταδικασθέντες σε θάνατο οι 8 εκτελούνται στο νεκροταφείο του Αη Γιάννη στις 16/4/1949:
Τσουκαλά Αλίκη, 22 ετών, από την Ευρυτανία. Στο στρατοδικείο ο πατέρας της πίεζε την κόρη  του να κάνει «δήλωση μετανοίας» για να σώσει τη ζωή της. Η Αλίκη κοιτώντας θαρραλέα τους στρατοδίκες της είπε: «Μονάχα δήλωση ότι αποκηρύσσω τον πατέρα μου και όχι τις ιδέες μου, μπορώ να σας υπογράψω»!
 Φίτσιος Τάκης, 41 ετών από την Υπάτη Φθιώτιδας. Στέλεχος του ΚΚΕ και αρχισυντάκτης του Ριζοσπάστη
Χάνος Γιάννης, γεννημένος το 1876 στη Χαλκίδα.  Στέλεχος του ΚΚΕ και τουσυνδικαλιστικού κινήματος. Συμμετείχε ως αντιπρόσωπος στο Β Συνέδριο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (μετέπειτα ΚΚΕ) το 1920. Μπουραζόπουλος Δημήτρης, σπουδαστής Ιατρικής, από την Ιστιαία. Χριστοφορίδης Γιάννης. Μετέφερε με το καϊκι του αγωνιστές του ΔΣΕ. Μελεμενή Κατερίνα, από τη Χαλκίδα.Πάτσαλη Ευανθία. Λαφαζάνου Μαρία, δασκάλα, γεννημένη το 1919 στην Καλαμάτα.
Στάθηκαν παλικαρίσια κατά τη διάρκεια της δίκης και μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Μετά τη δίκη αυτή, συνεχίζεται το έγκλημα από το Στρατοδικείο Χαλκίδας.
Στις 21/6/1949 εκτελέστηκαν ομαδικά οι:
Ματούκας Γιάννης. Από το Σπαθάρι Μαντουδίου. Γεωργούλης Σταμάτης, από τις Κεχριές Εύβοιας.  Ανδρέας Καραγκούνης – ψευδώνυμο Δημοκράτης – από τα Βουτά Ιστιαίας. Βασίλης Σωτηρίου, από τη Νεροτριβιά Εύβοιας.
Ακόμα τον Ιούνη 1949:
Ευάγγελος Μαντής. 45 χρονών. Από το Σχηματάρι Βοιωτίας. Τραπεζοϋπάλληλος. Μέλος του ΚΚΕ. Ήταν από τους καταδικασμένους σε θάνατο στη μεγάλη δίκη του Απρίλη 1949.
Στις 11 Ιουλίου 1949:
Νάστας Νικόλαος. Από τη Χαλκίδα. Αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης. Εκτελέστηκε το 1949 στη Χαλκίδα γιατί στο σπίτι του έπιασαν τον κομμουνιστή δάσκαλο Στέργιο Ιωάννου, που διώκονταν.
Εκτελέστηκε επίσης, χωρίς ακριβή ημερομηνία και ο Ματσούκας Θεόδωρος. Από την Εύβοια. Μαχητής του ΔΣΕ στο Ανεξάρτητο Τάγμα Εύβοιας. Πιάστηκε αιχμάλωτος σε ενέδρα του κυβερνητικού στρατού στις 8/3/48 και εκτελέστηκε αργότερα.
Εκτός από τους παραπάνω αγωνιστές, καταδικάστηκαν σε θάνατο από το αστικό κράτος και τα όργανά του σε Χαλκίδα και Θήβα και εκτελέστηκαν σε τόπους μαρτυρίου σε άλλες περιοχές της χώρας οι εξής:

Αγιοβλασίτης ή Χαμοδρακας Δημήτρης του Βαγγέλη. Εκτελέστηκε στο Λαζαρέτο Κέρκυρας 23/2/1949  Αικατερίνης Χρήστος του Θεοδώρου. Από τον Άγιο Θωμά Βοιωτίας. Εκτελέστηκε στο Λαζαρέτο Κέρκυρας 4/3/1948. Γιλάτης ή Ζαγράνας Θανάσης. Από τη Χαλκίδα. Εκτελέστηκε στις 16/4/48 στο Λαζαρέτο Κέκρυρας.  Δραπανιώτης ή Δρεπανιώτης Γρηγόρης. Από τη Λίμνη Ευβοίας. Εκτελέστηκε στο Γουδί το Μάη του 1948.  Εδιπίδης Γιώργος. Από την Αρτάκη. Εκτελέστηκε στην Κεφαλλονιά στις 25/8/49. Ευαγγέλου Βαγγέλης. Από τον Αη Γιώργη Ευβοίας. Μαθητής. ΕΠΟΝίτης. Εκτελέστηκε το 1948.  Κατσιμίχας ή Κατσιμίχος Γιώργος. Από τη Λιβαδειά. Καταδικάστηκε σε θάνατο με απόφαση του Δικαστηρίου Συνέδρων της Χαλκίδας. Εκτελέστηκε στις 10 Μάη 1948 στο Λαζαρέτο Κέρκυρας.  Κουφουδάκης Φώτης. Από το Νέο Φάληρο Πειραιά. Το Δικαστήριο Συνέδρων της Χαλκίδας τον καταδίκασε σε θάνατο. Εκτελέστηκε στις 19/11/1948 στο Λαζαρέτο Κέρκυρας.  Ταξιάρχης Παναγιώτης. Από την Αράχωβα Βοιωτίας.  Καταδικάστηκε σε θάνατο από το Δικαστήριο Συνέδρων της Χαλκίδας Εκτελέστηκε στο Λαζαρέτο Κέρκυρας στις 10/5/1948. Βάδισε στο χώρο της εκτέλεσης στητός, ψύχραιμος, τραγουδώντας το τραγούδι «Συννέφιασε ο Παρνασσός…»