Μήπως κλαδεύουμε λάθος τις ελιές;

Παρόλο που όλοι αναγνωρίζουν την αξία και σπουδαιότητα του δέντρου της ελιάς, πολύ φοβάμαι ότι το 90% των ελαιώνων κλαδεύονται με – από λίγο έως πολύ – λάθος τρόπο.

Πρώτον, κλαδεύουμε με λάθος ένταση τη χρονιά της μεγάλης ή της μικρής καρποφορίας.

Δεύτερον, κλαδεύουμε γενικά πιο έντονα απ’ ό,τι χρειάζεται και, τρίτον, ακολουθούμε συχνά μη ορθολογικές πρακτικές στην διαδικασία κλαδέματος ενός δέντρου.

Ολα αυτά τελικά ενισχύουν το φαινόμενο της παρενιαυτοφορίας, δηλαδή της γνωστής ετήσιας εναλλαγής μεγάλης και μικρής καρποφορίας.

Ο τομέας του κλαδέματος είναι από τους τομείς όπου μπορούμε να βοηθήσουμε έναν ελαιώνα να αυξήσει τη μέση καρποφορία του, όπως και με τις λιπάνσεις, όπου και εδώ βλέπουμε απουσία εφαρμογής βασικών κανόνων η ορθολογικών μεθόδων.

Πριν πούμε λίγα λόγια για τις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω, θέλω να φωνάξω όσο πιό δυνατά μπορώ: σταματήστε την καταστρεπτική τακτική του “μαζεύω καρπούς και ταυτόχρονα κάνω και κλάδεμα”!

Δεν υπάρχει χειρότερη τακτική από αυτό το καταστροφικό “κλάδεμα” το οποίο, όπως όλοι καταλαβαίνουμε, σαν κύριο στόχο έχει να “κατεβάσει” από το δέντρο όσο περισσότερα κλαδιά μπορούμε προκειμένου να πάρουμε ευκολότερα τους καρπούς. Δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο όπου εφαρμόζεται αυτή η απίστευτη τακτική που έχει σαν αποτέλεσμα την πλήρη έλλειψη καρποφορίας την επόμενη χρονιά αλλά και γενικώς την αφαίρεση κλάδων που σε καμμιά περίπτωση δεν θα έπρεπε να αφαιρέσουμε!

Δεν σχολιάζω, βέβαια, καθόλου αυτά τα διαφημιζόμενα ευρεσιτεχνιαζόμενα μηχανήματα, μικρά η μεγαλύτερα, που απογυμνώνουν από τους καρπούς τα κατακρεουργημένα κλαδιά…

Το πρώτο λάθος, λοιπόν, που κάνουμε είναι ότι κλαδεύουμε πιο έντονα τον ελαιώνα μετά από μια χρονιά μεγάλης καρποφορίας και λιγότερο έντονα μετά από μια χρονιά μικρής ή καθόλου καρποφορίας.

Πρέπει να κάνουμε το τελείως αντίθετο για να έχουμε την επόμενη χρονιά έστω μια καρποφορία 20% – 40% και να μην πάμε σε πλήρη ακαρπία!

Τη χρονιά μιας μεγάλης καρποφορίας το δέντρο έχει σχεδόν εξαντληθεί από διατροφικά στοιχεία και, αν επέμβουμε κλαδεύοντας δραστικά, τότε θα συμβούν δύο πράγματα: πρώτον το αδυνατίζουμε περαιτέρω αφού του αφαιρούμε αποθήκες θρεπτικών συστατικών (φυλλώματα) και δεύτερον, και κυριότερο, το αναγκάζουμε να κάνει έντονη βλαστικότητα την επόμενη χρονιά αφήνοντας έτσι σε δεύτερη μοίρα την παραγωγή καρπών, που είναι δύο αντίθετες-αντιμαχόμενες λειτουργίες στο δέντρο.

Αυτό βέβαια μεταφράζεται σε σίγουρη πλήρη ακαρπία την επόμενη χρονιά, δηλαδή σε ενίσχυση της παρενιαυτοφορίας. Τα δέντρα μας, λοιπόν. θέλουν ξεκούραση, ενίσχυση ίσως με άζωτο (μόνο αν μας το δείξει η φυλλοδιαγνωστική του Οκτωνβίου – Νοεμβρίου), ελαφρύ κλάδεμα αφαιρώντας κυρίως τις γερασμένες – κουρασμένες ποδιές, αγριλίδια, ίσως λίγα μεγάλα λαίμαργα, και κάποια επικαλυπτόμενα – διασταυρούμενα μικρότερα κλαδιά. Έτσι βοηθάμε σημαντικά το δέντρο να μας δώσει μερική καρποφορία και την επόμενη χρονιά.

Το δεύτερο σημείο, που συνήθως δεν προσέχουμε, είναι η συχνότητα και ένταση του κλαδέματος. Τα δέντρα πρέπει να κλαδεύονται κάθε δύο η ίσως και κάθε τρία χρόνια, πάντα τη χρονιά που είχαμε μικρή η καθόλου καρποφορία.

Ο λόγος είναι πρώτον ότι όλες ανεξαιρέτως οι μελέτες που έχουν γίνει διεθνώς (πλην Ελλάδος, που δεν υπάρχουν σχετικές μελέτες) δείχνουν ότι το διετές κλάδεμα (η και τριετές σε ποτιζόμενους) έχει σαν αποτέλεσμα τελικά την αύξηση της καρποφορίας και μειώνει βεβαίως το κόστος παραγωγής, αφού θα κλαδεύουμε εναλλάξ κάθε δεύτερο χρόνο.

Σε αυτή την περίπτωση, του διετούς κλαδέματος, ανάλογα αν ο ελαιώνας είναι ξερικός ή ποτιζόμενος ικανοποιητικά, η αφαίρεση φυλλώματος και ξύλου δεν πρέπει να ξεπερνά το 20% – 25% του συνολικού όγκου της κόμης.

Αν κάποιος επιθυμεί να κλαδεύει κάθε χρόνο, θα πρέπει να προσέχει να κλαδεύει πολύ ελαφρά (αγριλίδια, λαίμαργα, αδύνατες εσωτερικές ποδιές) αφαιρώντας όχι περισσότερο όμως από 10% – 15% του συνολικού όγκου φυλλώματος.

Ποια εποχή πρέπει να κλαδεύουμε; Μετά τη συγκομιδή, Νοέμβριο και αργότερα αλλά προτιμάμε γενικά το ανοιξιάτικο κλάδεμα, δηλαδή να κλαδεύουμε Μάρτιο – Απρίλιο ιδίως σε περιοχές όπου ο παγετός δεν μπορεί να αποκλειστεί. Ένα πλεονέκτημα είναι ότι οι πληγές από κοψίματα δεν θα βρεθούν μέσα στις πολλές βροχές που μπορεί να δημιουργήσουν επιμολύνσεις από μύκητες, κλπ.

Δεύτερον, το δέντρο με ανοιξιάτικο κλάδεμα θα αντιδράσει με μικρότερης έντασης βλαστικότητα κάτι το οποίο το θέλουμε ιδίως μετά από μια χρονιά μικρής η καθόλου καρποφορίας ώστε να επικεντρωθεί στην παραγωγή καρπών και όχι σε έντονη βλαστικότητα (αντίθετες – αντιμαχόμενες λειπουργίες).

Τρίτον, αν έχουμε ελαιώνα με βρώσιμες ελιές (Καλαμών – Αμφίσσης), όταν είμαστε σε φάση έναρξης της ανθοφορίας, θα μπορέσουμε να επιλέξουμε την αφαίρεση ανθοφόρων κλάδων εάν έχουμε πολύ μεγάλη καρποφορία αποσκοπώντας σε μεγαλύτερο μέγεθος καρπών.

Τέλος, πρέπει να αρχίζουμε το κλάδεμα από το επάνω τμήμα του δέντρου και να πηγαίνουμε προς τα κάτω και όχι ανάποδα, όπως συνήθως γίνεται.  Ο λόγος είναι ότι έτσι θα μπορέσουμε ίσως να αποφύγουμε την αποκοπή κάποιων χαμηλότερων κλάδων, αφού το φως θα έχει φτάσει στα πιο χαμηλά φυλλώματα από αυτό που υπολογίζαμε αρχικά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ όταν κλαδεύουμε ότι, σύμφωνα και με τον Ιταλό Καθ. Riccardo Gucci, κάθε αφαίρεση φύλλων σημαίνει αφαίρεση μονάδων παραγωγής ενέργειας, τα οποία παράγουν θρεπτικά συστατικά απαραίτητα για την καρποφορία, κάτι αντίστοιχο με τα ηλιακά φωτοκύτταρα…

                                                                                                 πηγή:  http://neosagroths.blogspot.gr/ 

Μια νικηφόρα μάχη του ένδοξου ΕΛΑΝ στο Σαράντι

Εορταστικές εκδηλώσεις για την Εθνική Αντίσταση και ιδιαίτερα για το Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Ναυτικό [ΕΛΑΝ], γίνονται την Κυριακή 29 Νοεμβρίου στην Αντίκυρα.  Τέτοιες εκδηλώσεις θα έπρεπε να γίνονται και στο Σαράντι γιατί αν η Αντίκυρα αποτελούσε  το κέντρο της δράσης του ΕΛΑΝ στον Κορινθιακό το Σαράντι, και λόγω θέσης, ήταν το στρατηγείο του. Από το βιβλίο "Ο καπετάν Ζαχαριάς", δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από τις αναμνήσεις του καπετάν Τρομάρα, [Ιωάννη Παπαγεωργόπουλου] διοικητή του σκάφους «Κ1» [υπ΄ αριθμό 1 σκάφος Κορινθιακού] του ΕΛΑΝ  στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής, σαν ελάχιστη τιμή στην ένδοξη ιστορία αυτού του τόπου και του Λαού.

"Την εποχή αυτή γίνονταν εκκαθαρίσεις στην περιοχή Ελικώνα από τους Γερμανούς και συγκεκριμένα γύρω από τα χωριά Δόμβραινα-Χώστια--Κούκουρα-Μοναστήρι  Αϊ  Ταξιάρχης κλπ. Ξεκινώντας από την Αντίκυρα φτάσαμε στο  Σαράντι  όπου στην περιοχή αυτή βρισκόταν το 34 Σύνταγμα του ΕΛΑΣ με το Κ1 , στο οποίο βρισκόταν και ο καπετάν Ζαχαριάς, εγώ και άλλοι Ελανίτες, μήπως μας χρειαστούν. Είχαμε συνεννοηθεί από πριν, όταν θα φτάναμε σε διάφορα μέρη, που βρίσκονταν Ελασίτικα  τμήματα, να κάνει η μηχανή τρεις διακοπές για να είναι σίγουροι ότι είναι Ελανίτικο και όχι  εχθρικό  σκάφος.

Λίγο μετά όταν φτάσαμε στο Σαράντι, φάνηκε έφιππη η διοίκηση του Συντάγματος υπό τον Διαμαντή, τον Φώτη, τον Θησέα. Όλοι τους ήταν γύρω στους 10. Σκοπός της συνάντησης ήταν τα μέτρα που θα παίρναμε σε σχέση με τις εκκαθαρίσεις των Γερμανών. Κατά την συζήτησή μας  βλέπουμε στον κάβο Ταμπούρλο να ξεπροβάλει μια τορπιλάκατος. Σε λίγο άλλη. Και στην συνέχεια άλλη με κατεύθυνση την Αγυιά.  Η απόσταση ήταν περίπου ενάμισι μίλι.  Όταν έφτασαν ανάμεσα στο Αλατονήσι και  Ταμπούρλο γυρίζουν προς το Σαράντι στο σημείο που είμαστε εμείς.

Στο μεταξύ ο Διαμαντής από την εμφάνισή τους παρακολουθούσε με τα κιάλια την πορεία τους.  Όταν διαπιστώσαμε ότι έρχονται προς το σημείο που βρισκόμαστε, ο Διαμαντής μας λέει: «Εμείς θα φύγουμε και εσείς προσέξτε μη σας πάρουνε το σκάφος.»  Είμαστε καμιά δεκαριά και μια ομάδα Ελασίτες  περί τους 10 με επικεφαλής τον Μπότσαρη, ο οποίος εν τω μεταξύ είχε πάρει κατάλληλες θέσεις. Ο οπλισμός ο δικός μας  ήταν ένα βαρύ πολυβόλο, ένα ελαφρύ και λίγα λιανοντούφεκα.  Ο Ζαχαριάς μας δίνει εντολή να λάβουμε τις κατάλληλες θέσεις . Πράγματι βρήκαμε όσο πιο καλές θέσεις υπήρχαν, αφού τα σημεία αυτά τα ενισχύσαμε με ότι μπορούσαμε, ταμπουρωθήκαμε και  είμαστε όλοι σε θέση ετοιμότητας. Εγώ πήρα το οπλοπολυβόλο. Άλλοι δύο Ελανίτες πήραν το βαρύ.  Ο Ζαχαριάς βρισκόταν δίπλα μας και μας είπε: «Αν δεν δώσω εγώ το σύνθημα δεν θα πυροβολήσει κανείς».

Τα σκάφη των Γερμανών έρχονταν το ένα πίσω από το άλλο με κατεύθυνση το σκάφος το δικό μας.  Στο πρώτο σκάφος των Γερμανών και πάνω στην πλώρη βρίσκονταν τρεις Γερμανοί με μαρσίπ στα χέρια τους, έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο. Αφού ζύγωσαν στο σκάφος μας ετοίμασαν ένα γάντζο με σκοινί για να γαντζώσουν το σκάφος μας  και να το πάρουν.  Στο μεταξύ και από τα άλλα γερμανικά σκάφη Γερμανοί είχαν ανεβεί στις κουβέρτες με αυτόματα στα χέρια σε θέση ετοιμότητας.

Σ΄ αυτή τη φάση ο καπετάν Ζαχαριάς πυροβολεί. Αυτομάτως βάλαμε όλοι.  Και εμείς και το Ελασίτικο τμήμα. Πριν ακόμα αρχίσει η μάχη είχα στο στόχο τους  τρεις Γερμανούς που βρίσκονταν στην πλώρη  όρθιοι. Και με τα πρώτα πυρά πέσανε και οι τρεις.  Με τον αιφνιδιασμό που τους έγινε εκ μέρους μας πανικοβλήθηκαν σε τέτοιο βαθμό που όλοι τους ούρλιαζαν σαν τσακάλια.  Άλλο σκάφος έκανε μπρος και άλλο ανάποδα.  Ήταν πραγματικό πανηγύρι .

Πέρασε αρκετή ώρα για να συνέλθουν, και σιγά-σιγά άρχισαν να απομακρύνονται. Και όταν έφτασαν σε σημείο που να μη βάλλονται από τα δικά μας πυρά, αφού το βαρύ μας πολυβόλο είχε πάθει εμπλοκή και αφού διπλάρωσαν το ένα το άλλο σκάφος και ταχτοποιώντας τις απώλειές τους άρχισαν να μας βάζουν με τα τετράκανα καθορίζοντας και τον στόχο τους, όπου είχαν ήδη επισημάνει. Τα πυρά ήτανε τέτοια, που χτυπώντας τα βλήματα στο ταμπούρι μου μειώθηκε αισθητά η ακοή μου. Πάνω από μένα ήταν ένας γάϊδαρος δεμένος για να βοσκήσει και πηγαινοερχόταν όσο το μάκρος του σκοινιού του επέτρεπε, πότε πηδώντας και πότε κλωτσώντας. Και αυτός γλύτωσε.  Μια και σταμάτησαν τα δικά μας πυρά, σταμάτησαν και αυτοί και έφυγαν με κατεύθυνση την Κόρινθο.

……..Μετά την μάχη έγινε  σύναξη μη τυχόν έχουμε απώλειες…Η αμοιβή μας για την μάχη αυτή ήταν από 10 τσιγάρα."

Παγκόσμια μέρα δράσης για την κλιματική αλλαγή η 29 Νοέμβρη

Σύμφωνα με δελτίο τύπου της οργάνωσης "Οι Φίλοι της Φύσης": την Κυριακή 29 Νοεμβρίου, 11:30, στάση ΜΕΤΡΟ «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» | διαδηλώνουμε για την κλιματική αλλαγή με τους ΦΙΛΟΥΣ της ΦΥΣΗΣ

«Οι άνθρωποι & ο πλανήτης πάνω από τα κέρδη» - ΟΧΙ στα ορυκτά καύσιμα – ΟΧΙ στο νέο εργοστάσιο της ΔΕΗ από λιγνίτη - ΟΧΙ στην απογύμνωση  των δασών

Οι ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ/Naturefriends Greece συμμετέχουν στην κινητοποίηση την Παγκόσμια Ημέρα Δράσης με τα εξής διαχρονικά αιτήματα, που τα περισσότερα από αυτά είχαν διεκδικηθεί από το Κοινωνικό Φόρουμ στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ στην Κοπεγχάγη (Δεκ.2009) καθώς και με άλλα συνθήματα από τους αγώνες που έχουν αναπτυχθεί ενάντια στις ληστρικές εμπορικές συμφωνίες TTIP CETA TiSA TPP, για την ελευθερία των σπόρων και ενάντια στους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς, την Ειρήνη, ενάντια στα πυρηνικά, την προστασία των δασών  και των εδαφών κ.λπ :

1.       Another world: is possible, is coming, is reality,

2.       Climate Justice, Κλιματική Δικαιοσύνη,

3.       People, Planet, Peace and Seed Over profit,

4.       Seed Freedom, Food Freedom, Earth Democracy,

5.       Αλλάζουμε το σύστημα ΟΧΙ το κλίμα | System Change NOT Climate Change

6.       Απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα | ΟΧΙ στο νέο εργοστάσιο λιγνίτη  της ΔΕΗ

7.       Οι άνθρωποι, O πλανήτης, H ειρήνη & Οι σπόροι πάνω από τα κέρδη

8.       Ελευθερία των Σπόρων, Ελευθερία της Τροφής, Δημοκρατία της Γης

9.       STOP TTIP CETA TiSA

10.     ΟΧΙ στην απογύμνωση  των δασών - Τα δάση προστατεύουν το κλίμα

 Οι ΦτΦ/NFGR θεωρούν ότι ο αγώνας για την προστασία του κλίματος και την προβολή ενός νέου φαντασιακού μοντέλου για την ανάπτυξη πρέπει να δοθεί ταυτόχρονα και σε συνδυασμό σε πέντε επίπεδα: Διεθνές, Ευρωπαϊκό, Εθνικό, Περιφερειακό, Τοπικό και Ατομικό επίπεδο.

 Καλούμε τους πολίτες που τους εκφράζουν οι παραπάνω θέσεις να συναντηθούν στο σταθμό του ΜΕΤΡΟ "ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ" και να διαδηλώσουν με τους ΦΙΛΟΥΣ της ΦΥΣΗΣ, με πικέτες, πανό, μουσική κ.λπ.

Από την πίσω πόρτα οι εργολάβοι στους δήμους

                                                   Του Tάσου Κεφαλά

Είναι κάμποσα χρόνια τώρα, που δεν υπάρχει συζήτηση, διαβούλευση ή αντιπαράθεση για το ζήτημα της διαχείρισης των αποβλήτων χωρίς αναφορά στο θέμα του δημόσιου ή μη χαρακτήρα της. Ιδεοληπτική εμμονή η υπεράσπισή της, λένε κάποιοι. Επιπόλαιος και «πιασάρικος» ισχυρισμός θα αντιτείνω. Αρκεί να σκεφτούμε ότι πρόκειται για μια δραστηριότητα με καθολικό χαρακτήρα -αφορά τους πάντες- αναπόσπαστο κομμάτι των σύγχρονων κοινωνιών. Που και γι αυτό το λόγο παρουσιάζει μια συνθετότητα και μεγάλους περιβαλλοντικούς κινδύνους. Είναι εύλογη, λοιπόν, η απαίτηση να ασκείται αδιάλειπτα, σε όλους τους τομείς και όχι μόνο εκεί που υπάρχει κέρδος, με ασφάλεια, με οικονομικότητα και σε περιβάλλον που ενθαρρύνει την κοινωνική συμμετοχή. Αυτούς τους όρους και τις προϋποθέσεις μόνο ένα σύστημα με δημόσιο – κοινωνικό χαρακτήρα μπορεί να τους διασφαλίσει.

Από την άλλη πλευρά, το «μέτωπο» των ωφελούμενων από την ιδιωτικοποίηση έχει ένα ισχυρό κίνητρο, το οικονομικό. Γιατί η διαχείριση των αποβλήτων, εκτός όλων των άλλων πτυχών της, αποτελεί και μια οικονομική δραστηριότητα με τεράστιους τζίρους. Μιλώντας μόνο για τα αστικά απόβλητα, έχουμε ένα μέσο κόστος της τοπικής αυτοδιοίκησης, που κυμαίνεται στα 190 €/τόνο για τα μεγάλα αστικά κέντρα και στα 120-130 €/τόνο για την περιφέρεια. Αυτό σημαίνει ένα ετήσιο κόστος της τοπικής αυτοδιοίκησης της τάξης των 850 εκατομμυρίων ευρώ. Ο τζίρος στον τομέα της ανακύκλωσης, παρόλο ότι βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, είναι τεράστιος. Πρόσφατη μελέτη της IBHS τον ανεβάζει στα 358 εκ. ευρώ στα μεταλλικά απόβλητα και στα 179 εκ. ευρώ στα μη μεταλλικά. Αν προσθέσουμε τη διαχείριση εμπορικών και βιομηχανικών αποβλήτων, των επικίνδυνων αποβλήτων και των αποβλήτων υγειονομικών μονάδων, πολύ πρόχειρα φτάνουμε να μιλάμε για τζίρο που ξεπερνά το 1,5 δις ευρώ το χρόνο.

Το κίνητρο της κερδοφορίας για το ιδιωτικό κεφάλαιο έρχεται να το ενισχύσει το πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον, που έχουν διαμορφώσει οι πολιτικές των μνημονίων. Κεντρικό στοιχείο των οποίων είναι η ιδιωτικοποίηση μεγάλου μέρους υποδομών και δραστηριοτήτων, που μέχρι τώρα ήταν, αυτονόητα, μέρος των λειτουργιών του κράτους ή της αυτοδιοίκησης. Όχι, πάντα με τον καλύτερο τρόπο, για να λέμε και του στραβού το δίκιο. Σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας, με ελάχιστες πρωτοβουλίες επενδύσεων σε παραγωγικές δραστηριότητες, είναι πολύ μεγάλο το δέλεαρ μιας εγγυημένης επιχειρηματικής δραστηριότητας, σε μεγάλο βάθος χρόνου, όπως αυτή της διαχείρισης των αποβλήτων. Γι αυτό και έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον όλων των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων της χώρας, που έχουν αναπτύξει, πλέον, και ξεχωριστούς κλάδους για τη διαχείριση των αποβλήτων, πολλές φορές σε συνεργασία με μεγάλες πολυεθνικές, κυρίως ευρωπαϊκές. Γι αυτό ας μην πέφτουν από τα σύννεφα οι υπέρμαχοι της «Ευρώπης των λαών», όταν διαπιστώνουν στην πράξη να θυσιάζονται οι περιβαλλοντικές κατακτήσεις στο βωμό των συμφερόντων των μεγάλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και σημαίνοντα πολιτικά στελέχη (βλέπε: Φούχτελ, Ράιχενμπαχ) να λειτουργούν σαν οι πλασιέ τους.

Η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των αποβλήτων, ακόμη και των αστικών – δημοτικών, δεν είναι, απλά, ένας επαπειλούμενος κίνδυνος. Είναι μια εξελισσόμενη πραγματικότητα. Στο επίκεντρο οι συμπράξεις δημόσιου – ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) για μεγάλα εργοστάσια επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων. Που παρά τις αντίθετες δεσμεύσεις της κυβέρνησης ξαναμπαίνουν στο τραπέζι. Ο τομέας της ανακύκλωσης βρίσκεται ολοκληρωτικά στα χέρια ιδιωτικών συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης (ΣΕΔ), με υποτυπώδη εποπτεία από τον Ελληνικό οργανισμό ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ). Η διαχείριση των περισσότερων χώρων ταφής (ΧΥΤΑ), όπου οδηγείται το 85% των αστικών αποβλήτων, γίνεται από εργολάβους. Το 95% των εργασιών στο «μεγαθήριο» της Φυλής (μονάδα μηχανικής επεξεργασία σύμμεικτων, αποτεφρωτήρας υγειονομικών αποβλήτων, καύση βιοαερίου, βιολογικοί καθαρισμοί, ταφή κλπ.) γίνονται από εργολάβους. Σε μια σειρά δήμων, ακόμη και η αποκομιδή των απορριμμάτων έχει ανατεθεί σε ιδιώτες.

Είναι αναστρέψιμη αυτή η διαδικασία;

Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν οδηγούμαστε αναγκαστικά στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης (και) των αστικών αποβλήτων και αν η διαδικασία αυτή είναι αναστρέψιμη. Και το επόμενο ερώτημα: μπορεί ένα διαφορετικό μοντέλο διαχείρισης, όπως αυτό της αποκεντρωμένης διαχείρισης, που προωθούν οι κινηματικές πρωτοβουλίες και ενσωμάτωσε σε μεγάλο βαθμό το νέο εθνικό σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων, να αποτρέψει την ιδιωτικοποίηση;

Εδώ δε χωρούν αυταπάτες. Η αποκεντρωμένη διαχείριση, σε αντίθεση με το συγκεντρωτικό μοντέλο, προβλέπει υποδομές και δραστηριότητες που μπορούν να διαχειριστούν οι δήμοι και οι περιφέρειες, που είναι «στα μέτρα τους». Με αυτήν την έννοια, λειτουργεί αποτρεπτικά στις λογικές της ιδωτικοποίησης, χωρίς όμως να μπορεί -από μόνη της- να την εξουδετερώσει. Ο καθοριστικός παράγοντας είναι η πολιτική βούληση και οι επιλογές της κυβέρνησης και της αυτοδιοίκησης. Και εδώ τα πράγματα δεν είναι ενθαρρυντικά. Η κυβέρνηση και μεγάλο μέρος των αυτοδιοικητικών του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να «πατά σε δύο βάρκες», ενώ το σύμπλεγμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, στις περιφέρειες και στην τοπική αυτοδιοίκηση, κατά κανόνα, αντιμάχεται την αποκεντρωμένη διαχείριση και ανοίγει διάπλατα τις πόρτες στην ιδιωτικοποίηση.

Συμπερασματικά: ακόμη κι αν με κάποιο μαγικό τρόπο πετυχαίναμε μια καθολική εφαρμογή του μοντέλου της αποκεντρωμένης διαχείρισης, τίποτε δεν μπορεί να αποκλείσει την ιδιωτικοποίηση των υποδομών και των δραστηριοτήτων που περιλαμβάνει, αν λείπει η στήριξη της κυβέρνησης και αν οι πολιτικές και οι πρακτικές περιφερειών και τοπικής αυτοδιοίκησης είναι «μπολιασμένες» με τις τη λογική της ιδιωτικοποίησης.

15/11/2015

Ο Τάσος Κεφαλάς είναι μέλος της Πρωτοβουλίας συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων (ΠΡΩΣΥΝΑΤ)

Εκδήλωση του ΚΚΕ προς τιμήν των εκτελεσμένων αγωνιστών την περίοδο 1948-1949

Τιμώντας τη συμπλήρωση 97 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ, η ΚΟ Εύβοιας του ΚΚΕ διοργανώνει εκδήλωση τιμής και μνήμης στους αλύγιστους αγωνιστές που εκτελέστηκαν την περίοδο 1948-1949 με απόφαση του έκτακτου στρατοδικείου Χαλκίδας.

Η εκδήλωση αυτή εντάσσεται στην πολύμορφη δραστηριότητα που αναπτύσσει το ΚΚΕ ενόψει της μεγάλης επετείου συμπλήρωσης των 100 χρόνων του  Κόμματος το 2018. Στόχος των πρωτοβουλιών αυτών είναι η ανάδειξη του πρωτοπόρου ρόλου του ΚΚΕ στους αγώνες του λαού μας από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα.

Το στρατοδικείο της Χαλκίδας αποτελούσε τμήμα του στρατοδικείου της Θήβας. Ξεκίνησε τη λειτουργία του τον Ιούλη του 1947 ως ένα επιπλέον κατασταλτικό μέτρο της αστικής τάξης για να αντιμετωπίσει τον ένοπλο αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Ήταν η περίοδος όπου γενικεύονταν η δράση του ΔΣΕ σε όλη τη χώρα, με αρκετές επιτυχίες. Τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου ξεκινάει ένοπλο τμήμα 59 μαχητών του ΔΣΕ από το Αρχηγείο Φθιωτιδο-Φωκίδας σε «μυστική» αποστολή να περάσει στην Εύβοια με επικεφαλής τον Θύμιο Καψή (Ανάποδο).  Στις 6 Νοέμβρη 1947 το ένοπλο τμήμα μεταφέρεται από την Πελασγία στην Εύβοια με το καΐκι του Γιάννη Χριστοφορίδη (καταδικάστηκε από το στρατοδικείο Χαλκίδας και εκτελέστηκε το 1949). Έτσι ξεκίνησε η δράση του ΔΣΕ στην Εύβοια, ενώ στις 5 Γενάρη του 1948 συγκροτείται το Ανεξάρτητο Τάγμα του ΔΣΕ στην Εύβοια.

Μπροστά στο δίκαιο αγώνα οι μαχητές δεν υπολόγισαν κόπους, θυσίες, κακουχίες. Η δύναμη και του κουράγιο τους τροφοδοτούνταν από τα ιδανικά τους. Η ηθική υπεροχή, το ότι στάθηκαν αγέρωχοι και αλύγιστοι μπροστά στον πανίσχυρο και πάνοπλο εχθρό πηγάζει από την πίστη, ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει. Πολλοί σκοτώθηκαν στα πεδία των μαχών, άλλοι στάλθηκαν στις εξορίες και άλλοι σύρθηκαν στα στρατοδικεία και εκτελέσθηκαν.

H αστική τάξη μπρος στον ηρωισμό αυτό δεν στάματησε να παίρνει τα μέτρα της. Τα στρατοδικεία όλης της χώρας, όπως και αυτό της Χαλκίδας, «ανέλαβαν δράση».

Συνολικά στο έκτακτο στρατοδικείο Θήβας (τμήμα του οποίου ήταν αυτό της Χαλκίδας) εκδικάστηκαν 1245 υποθέσεις. Επιβλήθησαν 137 θανατικές καταδίκες, 114 σε ισόβια, 78 φυλακίσεις έως 10 έτη, 113 φυλακίσεις άνω των 10 ετών. Ο συνολικός χρόνος φυλακίσεων των καταδικασμένων ήταν 3845 χρόνια!

Από τα στοιχεία που βρίσκονται στη διάθεσή μας έως σήμερα καταδικάστηκαν σε θάνατο από το Στρατοδικείο Χαλκίδας και εκτελέστηκαν 51 αγωνιστές.

Στα στρατοδικεία, στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στους τόπους εξορίας και στις φυλακές γράφτηκαν κάποιες από τις ηρωικότερες στιγμές της 100χρονης πορείας του ΚΚΕ. Χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες κράτησαν ψηλά τη σημαία των ιδανικών του ΚΚΕ και με τεράστιο προσωπικό κόστος αρνήθηκαν να το αποκηρύξουν. Τα λόγια τους λίγο πριν από το εκτελεστικό απόσπασμα αναδεικνύουν τι είναι αυτό που κάνει απλούς ανθρώπους του λαού να εξελίσσονται σε ήρωες. Είναι η αταλάντευτη πίστη σε ανώτερα ιδανικά, στο δίκαιο και αναγκαίο αγώνα  για την κατάργηση της εκμετάλλευσης.

Η ΚΟ Εύβοιας καλεί τους απογόνους των αγωνιστών και όσους γνωρίζουν οτιδήποτε σχετικό να απευθυνθούν στην Κομματική Οργάνωση. Να συμβάλλουν με αρχεία, βιογραφικά στοιχεία, πληροφορίες, φωτογραφίες, κειμήλια ώστε να αξιοποιηθούν τόσο στην εκδήλωση που διοργανώνεται, όσο και στην προσπάθεια ανέγερσης μνημείου προς τιμήν τους, ενισχύοντας και οικονομικά την προσπάθεια αυτή. Ακολουθεί ο κατάλογος με τα ονόματα των εκτελεσμένων:

Στις 27/12/1947:

Ευαγγελόπουλος Βαγγέλης του Γιώργου – ψευδώνυμο Φώτος, από τον Άγιο Γεώργιο Ιστιαίας. Φοιτητής της Ιατρικής. Μέλος του ΚΚΕ.   Λάντζας Γεώργιος του Βασίλη, 24 ετών. Από τις Θεσπιές Βοιωτίας. Στέλεχος του ΚΚΕ και της Εθνικής Αντίστασης στη Θήβα.  Ιωάννου Στέργιος του Γιάννη, 33 ετών, από το Μπράλλο Παρνασσίδας. Δάσκαλος στη Λίμνη Εύβοιας.

Το Μάη του 1948:

Μπούτρος Νίκος. Από τη Βάθεια Εύβοιας,  Καρβούνης (;).

Τον Αύγουστο του 1948 οι:

Μπίνος Γιώργος. Από τα Κούτουρλα Μετοχίου.   Τσόκος Σ. του Ιωάννου.

Την 1η Σεπτέμβρη 1948 οι:

Δούμας Σάββας του Αθ. Από τον Άγιο Αιδηψού. Πανταζής Βαγγέλης του Γεωργ. Από τον Άγιο Ιστιαίας. Παπακοσμάς Δημήτρης του  Αθ., από την Αιδηψό. Τριαντόπουλος Θανάσης του Γεωργίου.  Ψαρράς Θανάσης του Γεωργίου. Από τον Άγιο Ιστιαίας.

Τον Αύγουστο 1948:

Βρεττού Μαρία. Από το Δρυμώνα Λίμνης Ευβοίας.

Στις 18/9/1948 εκτελέστηκαν ομαδικά οι:

Γκίκας Θανάσης, από την Νεροτριβιά Εύβοιας. Ζέρβας Αθαν. Γιώργος, από τους Στρόπωνες. Κουτσαυλής Θεόδωρος του Ανεσ., από τους Στρόπωνες. Μπαλάκας Ιωάν. Σταμάτης, από τους Στρόπωνες.  Ντεγιάννης Δημήτρης. Τσέργας Παναγιώτης. Πανούσης Δημήτρης, από τους Στρόπωνες.  Παπαθωμά Παναγιώτα σύζυγος Νικολάου. Από το Δρυμώνα Λίμνης Ευβοίας.   Δήμου Μαρία.

Στις 15/12/1948 εκτελούνται ομαδικά:

Καραχανίδη Χαρίκλεια.  Αργύρης Κώστας του Γιώργου – ψευδώνυμο Ζητσέας. Από την Άνω Βάθεια. Μέλος του ΚΚΕ.  Βασιλειάδης Ισαάκ. Από τη Χαλκίδα.  Βασιλειάδης Ανέστης.

Το 1948 εκτελείται στη Χαλκίδα και ο Ζερβός Γιάννης. Από τους Στρόπωνες Ευβοίας. 

Στις 15/3/1949 ξεκινάει στο στρατοδικείο Χαλκίδας μεγάλη δίκη με 38 κατηγορούμενους. Η δίκη κρατάει 20 μέρες. Οι 14 καταδικάζονται σε θάνατο. Οι 6 φυλακίζονται σε ισόβια και 1 σε προσωρινή φυλάκιση.  Από τους καταδικασθέντες σε θάνατο οι 8 εκτελούνται στο νεκροταφείο του Αη Γιάννη στις 16/4/1949:

Τσουκαλά Αλίκη, 22 ετών, από την Ευρυτανία. Στο στρατοδικείο ο πατέρας της πίεζε την κόρη  του να κάνει «δήλωση μετανοίας» για να σώσει τη ζωή της. Η Αλίκη κοιτώντας θαρραλέα τους στρατοδίκες της είπε: «Μονάχα δήλωση ότι αποκηρύσσω τον πατέρα μου και όχι τις ιδέες μου, μπορώ να σας υπογράψω»!

 Φίτσιος Τάκης, 41 ετών από την Υπάτη Φθιώτιδας. Στέλεχος του ΚΚΕ και αρχισυντάκτης του Ριζοσπάστη

Χάνος Γιάννης, γεννημένος το 1876 στη Χαλκίδα.  Στέλεχος του ΚΚΕ και τουσυνδικαλιστικού κινήματος. Συμμετείχε ως αντιπρόσωπος στο Β Συνέδριο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (μετέπειτα ΚΚΕ) το 1920. Μπουραζόπουλος Δημήτρης, σπουδαστής Ιατρικής, από την Ιστιαία. Χριστοφορίδης Γιάννης. Μετέφερε με το καϊκι του αγωνιστές του ΔΣΕ. Μελεμενή Κατερίνα, από τη Χαλκίδα.Πάτσαλη Ευανθία. Λαφαζάνου Μαρία, δασκάλα, γεννημένη το 1919 στην Καλαμάτα.

Στάθηκαν παλικαρίσια κατά τη διάρκεια της δίκης και μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Μετά τη δίκη αυτή, συνεχίζεται το έγκλημα από το Στρατοδικείο Χαλκίδας.

Στις 21/6/1949 εκτελέστηκαν ομαδικά οι:

Ματούκας Γιάννης. Από το Σπαθάρι Μαντουδίου. Γεωργούλης Σταμάτης, από τις Κεχριές Εύβοιας.  Ανδρέας Καραγκούνης – ψευδώνυμο Δημοκράτης – από τα Βουτά Ιστιαίας. Βασίλης Σωτηρίου, από τη Νεροτριβιά Εύβοιας.

Ακόμα τον Ιούνη 1949:

Ευάγγελος Μαντής. 45 χρονών. Από το Σχηματάρι Βοιωτίας. Τραπεζοϋπάλληλος. Μέλος του ΚΚΕ. Ήταν από τους καταδικασμένους σε θάνατο στη μεγάλη δίκη του Απρίλη 1949.

Στις 11 Ιουλίου 1949:

Νάστας Νικόλαος. Από τη Χαλκίδα. Αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης. Εκτελέστηκε το 1949 στη Χαλκίδα γιατί στο σπίτι του έπιασαν τον κομμουνιστή δάσκαλο Στέργιο Ιωάννου, που διώκονταν.

Εκτελέστηκε επίσης, χωρίς ακριβή ημερομηνία και ο Ματσούκας Θεόδωρος. Από την Εύβοια. Μαχητής του ΔΣΕ στο Ανεξάρτητο Τάγμα Εύβοιας. Πιάστηκε αιχμάλωτος σε ενέδρα του κυβερνητικού στρατού στις 8/3/48 και εκτελέστηκε αργότερα.

Εκτός από τους παραπάνω αγωνιστές, καταδικάστηκαν σε θάνατο από το αστικό κράτος και τα όργανά του σε Χαλκίδα και Θήβα και εκτελέστηκαν σε τόπους μαρτυρίου σε άλλες περιοχές της χώρας οι εξής:

Αγιοβλασίτης ή Χαμοδρακας Δημήτρης του Βαγγέλη. Εκτελέστηκε στο Λαζαρέτο Κέρκυρας 23/2/1949  Αικατερίνης Χρήστος του Θεοδώρου. Από τον Άγιο Θωμά Βοιωτίας. Εκτελέστηκε στο Λαζαρέτο Κέρκυρας 4/3/1948. Γιλάτης ή Ζαγράνας Θανάσης. Από τη Χαλκίδα. Εκτελέστηκε στις 16/4/48 στο Λαζαρέτο Κέκρυρας.  Δραπανιώτης ή Δρεπανιώτης Γρηγόρης. Από τη Λίμνη Ευβοίας. Εκτελέστηκε στο Γουδί το Μάη του 1948.  Εδιπίδης Γιώργος. Από την Αρτάκη. Εκτελέστηκε στην Κεφαλλονιά στις 25/8/49. Ευαγγέλου Βαγγέλης. Από τον Αη Γιώργη Ευβοίας. Μαθητής. ΕΠΟΝίτης. Εκτελέστηκε το 1948.  Κατσιμίχας ή Κατσιμίχος Γιώργος. Από τη Λιβαδειά. Καταδικάστηκε σε θάνατο με απόφαση του Δικαστηρίου Συνέδρων της Χαλκίδας. Εκτελέστηκε στις 10 Μάη 1948 στο Λαζαρέτο Κέρκυρας.  Κουφουδάκης Φώτης. Από το Νέο Φάληρο Πειραιά. Το Δικαστήριο Συνέδρων της Χαλκίδας τον καταδίκασε σε θάνατο. Εκτελέστηκε στις 19/11/1948 στο Λαζαρέτο Κέρκυρας.  Ταξιάρχης Παναγιώτης. Από την Αράχωβα Βοιωτίας.  Καταδικάστηκε σε θάνατο από το Δικαστήριο Συνέδρων της Χαλκίδας Εκτελέστηκε στο Λαζαρέτο Κέρκυρας στις 10/5/1948. Βάδισε στο χώρο της εκτέλεσης στητός, ψύχραιμος, τραγουδώντας το τραγούδι «Συννέφιασε ο Παρνασσός…»

Τα αποτελέσματα εκλογών της 20 Σεπτεμβρίου 2015 στα Χώστια

Το πλέον χαρακτηριστικό φαινόμενο  των βουλευτικών εκλογών της 20 Σεπτεμβρίου 2015 στα Χώστια  ήταν  η αποχή.  Έφτασε το  πρωτοφανές ποσοστό  των  55 % .  Δεν ψήφισαν 674 εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους εκλογείς  και ψήφισε το 45 %, δηλαδή  551 εγγεγραμμένοι εκλογείς.  Τα τελικά  αποτελέσματα  είναι τα εξής:

Εγγεγραμμένοι  Εκλογείς   1.225              

Ψηφίσαντες          551         (44,98%)  επί των εγγεγραμμένων                          

Άκυρα  5              (0,91%)  επί των ψηφισάντων

Λευκά   1              (0,18%) επί των ψηφισάντων

Σύνολο Άκυρων-Λευκών 6    (1,09%) επί των ψηφισάντων                   

Αποχή   674         (55,02%) επί των εγγεγραμμένων

Έλαβαν:

1. ΣΥΡΙΖΑ                                                                      214   [39,27%]

2. ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ                                                  96   [17,61%]

3. ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ              84   [15,41%]

4. ΔΗΜ. ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ (ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ)         29    [5,32%]

5. ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ                                                               27      [4,95%]

6. ΛΑΪΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ                20     [3,67%]

7. ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ                                                    16      [2,94%]

8. ΚΚΕ(μ-λ)-Μ-Λ ΚΚΕ                                                  14      [2,57%]

9. ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ                                     13      [2,39%]

10. ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. - Ε.Ε.Κ                                             9       [1,65%]

11. ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ                                               8        [1,47%]

12. ΚΟΙΝΩΝΙΑ                                                               7        [1,28%]

13. Ε.ΠΑ.Μ.                                                                    3        [ 0,55%]

14. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ                                                    3         [ 0,55%]

15. Ο.Κ.Δ.Ε.                                                                    1          [0,18%]

16. ΟΑΚΚΕ                                                                     1          [0,18%]

Το γρόσι

Τα ψηφοδέλτια Βοιωτίας των εκλογών της 20 Σεπτεμβρίου

Μετά την Ιδρυτική Συνέλευση της Λαϊκής Ενότητας στο νομό Βοιωτίας, που πραγματοποιήθηκε  στις 4 Σεπτεμβρίου 2015,  αποφασίστηκε ομόφωνα η σύνθεση και η σειρά του ψηφοδελτίου του νομού. Στο ψηφοδέλτιο της ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ Βοιωτίας, συμμετέχουν αγωνιστές των κοινωνικών κινημάτων στο νομό, που έχουν συνεχή και συνεπή δράση στον προοδευτικό αντιμνημονιακό αγώνα του λαού μας και πρωτοστάστησαν στο μεγάλο ΟΧΙ του Ελληνικού λαού.

Το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Ενότητας στο νομό Βοιωτίας αποτελούν οι:

1) Σταθάς Γιάννης από το Δίστομο, Βουλευτής του ΟΧΙ στην απελθούσα βουλή, βιομηχανικός εργάτης.

2) Σκούμας Θανάσης από τη Θήβα, Βουλευτής του ΟΧΙ στην απελθούσα Βουλή, πρώην δήμαρχος Θήβας, Δικηγόρος.

3) Πούλου Ελένη από τη Λιβαδειά, Μέλος της ¨Αριστερής Ανασύνθεσης(ΑΡ.ΑΝ.)¨, Κοινωνιολόγος, Ιδιωτική Υπάλληλος.

4) Μοναχόπουλος Ηρακλής από τον Άγιο Θωμά Τανάγρας, Φαρμακοποιός, πρώην συντονιστής Οργάνωσης Μελών ΣΥΡΙΖΑ Τανάγρας

5) Βελιτζέλου Ακτίνα από την Λιβαδειά, κτηνοτρόφος, με δράση στο αγροτικό συνεταιριστικό κίνημα.

Στο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, που δόθηκε στην δημοσιότητα, επικεφαλής είναι ο Ίδιος ο ΓΓ του κόμματος Δημήτρης Κουτσούμπας και αποτελείται από:

1. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ

2. ΚΟΤΣΙΚΩΝΑΣ ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ Δικηγόρος Δημοτικός Σύμβουλος Λιβαδειάς

3. ΤΟΥΛΟΥΜΑΚΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ Δικηγόρος Δημοτικός Σύμβουλος Θήβας

4. ΤΖΑΝΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ Τεχνολόγος Γεωπόνος Μέλος ΔΣ Εμπόρων Λαϊκών Αγορών Βοιωτίας

5. ΚΑΒΑΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Βιομηχανικός Εργάτης Μέλος ΔΣ Εργατικού Κέντρου Θήβας, Πρόεδρος ΔΣ Συνδικάτου Χημικής Βιομηχανίας Βοιωτίας «Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ»

Το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ  απαρτίζεται από τους εξής υποψηφίους Βουλευτές:

    1) Φουντάς Δημοσθένης του Δημητρίου: Γεωπόνος

 2) Γρυπάρης Σωτήριος του Ευάγγελου: Ιδ. Υπάλληλος (καθηγητής Φροντιστηρίου Μ. εκπαίδευσης)

 3) Διαμαντή Αλεξάνδρα του Σπυρίδωνος: Συνταξιούχος

 4) Λαμπρόπουλος Νικόλαος του Ιωάννη: Ιδ. Υπάλληλος (Λογιστής) 

Υποψήφιοι ΣΥΡΙΖΑ

 1 Θηβαίος Νίκος

 2 Ακριβάκης Σπύρος

 3 Κατσικη Παγωνα

 4 Πελώνης Χρήστος

 5 Ζανιάς Θανάσης

Το Ψηφοδέλτιο της ΝΔ:

Βαγγέλης Μπασιάκος

Ανδρέας Κουτσούμπας

Λουκία Θεοδώρου Μαγουλά

Κική Μαχαίρα

Αρια Αγάτσα

Το ψηφοδέλτιο ΑΝΕΛ στη Βοιωτία:

Απoστόλης  Δελαβέκουρας

Παπαβασιλείου Κατερίνα

Κουρνέτα Τουρκοχωρίτη Ευριδίκη

Χρυσικός Γεώργιος

Αδαμάκης Γεώργιος

      Aπό το Ποτάμι

1     ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ   ΙΩΑΝΝΗΣ           

2     ΒΙΛΛΙΩΤΗΣ   ΠΑΡΙΣ

3     ΓΚΩΝΙΑΣ       ΜΑΤΘΑΙΟΣ

4     ΠΑΓΩΝΑ       ΓΕΩΡΓΙΑ

5     ΣΤΑΜΟΥ       ΕΥΑ

            Στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ μετέχουν: 

 Περγαντάς Κλέαρχος, πρώην Περιφερειάρχης, Βοιωτίας

 Βασίλης Κόλλιας (γεωπόνος – αγρότης, ΔΗΜΑΡ),

 Αλέξανδρος Θεοδωράκος (πολιτικός μηχανικός),

 Μιχάλης Κωνσταντίνου (δικηγόρος εργατολόγος)

 Άννα Νικολάου (επικοινωνιολόγος).

Τo ψηφοδέλτιο του Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή

 Καρακώστας Ευάγγελος

 Μίγκου Ελένη

 Λαμπρούσης Αναστάσιος

 Ρεντούμης Ελευθέριος

 Ψαλίδας Δημήτριος

Nα κηρυχθεί ο Δήμος Ορχομενού σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ζήτησαν οι υποψήφιοι βουλευτές  ΛΑ.Ε. Βοιωτίας με την παρακάτω  επείγουσα επιστολή που απέστειλαν  προς  Προς τους κ.κ. Υπουργούς Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας: 

«Προς τους κ.κ. Υπουργούς

-Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης

-Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Είναι επιτακτική ανάγκη να κηρυχθεί ο Δήμος Ορχομενού σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της μεγάλης πυρκαγιάς που ξέσπασε χθες, Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου, και η οποία κατέστρεψε ολοσχερώς  ποιμνιοστάσια και ζωικό κεφάλαιο (αιγοπρόβατα, χοίρους), καθώς και μεγάλες καλλιεργήσιμες εκτάσεις, όπως ελαιόδεντρα, σιτηρά, βαμβακοκαλλιέργειες  και κυρίως αγροτικό εξοπλισμό (αποθήκες, τρακτέρ, αυτοκίνητα, σταγονίδια, γεωτρήσεις κ.α.).»

Δευτέρα, 7 Σεπτεμβρίου 2015

Οι υποψήφιοι βουλευτές  ΛΑ.Ε. Βοιωτίας

Σταθάς Γιάννης

Σκούμας Θανάσης

Πούλου Ελένη

Μοναχόπουλος Ηρακλής

Βελιτζέλου Ακτίνα

Ο Μεϊμαράκης ξυρίζει το μουστάκι του για προεκλογικούς λόγους!!

Κορυφώνεται η προεκλογική αντιπαράθεση στο προτεκτοράτο, καθώς ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης αποφάσισε να ξυρίσει το μουστάκι του, για να ανταγωνιστεί τον Αλέξη Τσίπρα.

Καθώς όλο και πιο πολλοί ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας θεωρούν πως ο Αλέξης Τσίπρας εκφράζει καλύτερα την Δεξιά -και σκέφτονται να τον ψηφίσουν-, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης αποφάσισε να ξυρίσει την μουστάκα, για να σταματήσει την διαρροή ψήφων προς τον ΣΥΡΙΖΑ που μετετράπη σε κόμμα «ο Τσίπρας και κάτι άλλοι».

Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης δεν ήθελε να ξυρίσει το μουστάκι γιατί του κρύβει λίγο την σκατόφατσα και «κόβει» κάπως την καράφλα, αλλά δέχεται πιέσεις από την βάση του κόμματος που τον βρίσκει εντελώς μπαστουνόβλαχο και δυσκολεύεται να ταυτιστεί μαζί του γιατί τους θυμίζει την καταγωγή τους από τα κωλοχώρια τους που δεν είχαν τουαλέτα και τα έκαναν πίσω από τα κυπαρίσσια, ενώ σκουπίζονταν με τα χόρτα.

Το επικοινωνιακό επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας προσπαθεί να πείσει τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη να φορέσει περουκίνι και να μην φοράει γραβάτα, ενώ σκοπεύουν να του ρίξουν από δίπλα και μια θεογκόμενα, για να τον πλασάρουν σαν τον Έλληνα Ντόναλντ Τραμπ.

Στη Νέα Δημοκρατία έχουν αντιληφθεί πως οι Έλληνες ξέρουν πως οι εκλογές δεν έχουν απολύτως καμία σημασία -αφού το Μνημόνιο είναι δεδομένο και σχεδόν όλα τα κόμματα μνημονιακά και προσκυνημένα-, οπότε το παιχνίδι θα παιχτεί στο lifestyle και στο χαβαλέ.

Κάποια στελέχη της Νέας Δημοκρατίας διαφωνούν με την μεταμόρφωση του Μεϊμαράκη, και πιστεύουν πως πρέπει να τονιστούν τα βουκολικά στοιχεία που διαθέτει και να εμφανίζεται στα κανάλια και στις προεκλογικές συγκεντρώσεις ντυμένος τσολιάς, ώστε να περάσει το μήυνμα της επιστροφής στις ρίζες και να λανσάρει την πολιτική πρόταση «Μνημόνιο με φουστανέλα».

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα αλλάξει το στιλ του -και θα συνεχίσει να φοράει Armani-, ενώ θα προσπαθήσει να περάσει στον κόσμο το ύφος του προβληματισμένου ηγέτη, σηκώνοντας τα φρύδια του και σουφρώνοντας τα χειλάκια του.

ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία προσπαθούν να πολώσουν το κλίμα, με στόχο να πολωθεί η εκλογική αναμέτρηση και να τους ψηφίσουν τα χάπατα, αλλά τους ενώνει το Μνημόνιο και δεν μπορούν να βρουν κάτι που να τους χωρίζει.

Ο μεγάλος προβληματισμός στον ΣΥΡΙΖΑ και την Νέα Δημοκρατία δεν είναι τόσο οι εκλογές, όσο η ανακοίνωση της συνεργασίας τους στην κυβέρνηση, αφού υπάρχει ο κίνδυνος να φάνε πολλά γιαούρτια.

                                                                           πηγή:  http://pitsirikos.net/

O αγροτικός και κτηνοτροφικός κόσμος στο εκτελεστικό απόσπασμα του 3ου μνημονίου!

                                     Του Τάσου Κανταρά

Το 3ο μνημόνιο πήρε ψήφο εμπιστοσύνης 222 βουλευτών. Ψήφο ενός ευρύτερου μνημονιακού τόξου στο επίπεδο του πολιτικού προσωπικού της παρούσης Βουλής, αλλά όχι και αντίστοιχης κοινωνικής νομιμοποίησης. Το πώς αυτό το μνημόνιο θα υλοποιηθεί, είναι μια άλλη συζήτηση. Το σίγουρο είναι, πως το κοινωνικό τοπίο στη πορεία εφαρμογής του νέου μνημονίου, αναμένεται να επιβαρυνθεί σωρευτικά και να παράξει ανεπανάληπτες κοινωνικές εκρήξεις. Ο κίνδυνος ολοκληρωτικής καταστροφής της χώρας, είναι πια υπαρκτός. Παραπλανητικές περιγραφές και προσπάθεια εξωραϊσμού της πραγματικότητας, δεν πείθουν κανέναν. Ούτε και όσους, τις τελευταίες μέρες, επιδιδόμενοι σ αυτή την προσπάθεια, θεοποιούν ένα «καλό» λόγο για την ρύθμιση του χρέους μετά το 2022! Εξάλλου δεν πέρασε πολύς καιρός και οι θύμησες είναι ακόμη φρέσκες, όταν οι κ.κ Σαμαράς, Στουρνάρας και Βενιζέλος μιλούσαν για  πρωτογενή πλεονάσματα, ελεγχόμενη διαχείριση του χρέους και έξοδο της χώρας στις περίφημες ελεύθερες αγορές! Και τότε ορθώς δεν τους πίστεψε κανένας.

Τις παλιότερες μνημονιακές πολιτικές τις απέρριψε συνολικά η κοινωνία και δεν προκύπτει από πουθενά, πως στις νέες θα έχει διαφορετική στάση. Και πως θα μπορούσε να γίνει άλλωστε, όταν αυτές εκτόξευσαν το ποσοστό ανεργίας στο 60%! Όταν οδήγησαν σε απώλεια χιλιάδων θέσεων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, καταστάσεις που δεν βίωσε σε τέτοιο μέγεθος η εργατική τάξη μετά την μεταπολίτευση. Όταν οδήγησαν τους περισσότερους συνταξιούχους, σε δικαιούχους ισχνών βοηθημάτων. Όταν μετέτρεψαν τους επαγγελματίες, σε κατηγορία εξαθλιωμένων προλετάριων. Μια μεγάλη τάξη λαϊκών στρωμάτων, που ξεπερνά το 80% και στήριξαν το συγκλονιστικό 62% του ΟΧΙ. Το οποίο θα κινούνταν στα επίπεδα του 80%, αν δε τρομοκρατούνταν ένα μέρος των πολιτών, από τα Στούκας των Θεσμών και των διαπλεκομένων ΜΜΕ.

Έχει ενδιαφέρον όμως, η κατάσταση μιας ιδιαίτερα μεγάλης κοινωνικής ομάδας, η οποία συνέβαλλε καθοριστικά στο εκλογικό αποτέλεσμα της 25/1 και κυρίως στο δημοψήφισμα του ιστορικού ΟΧΙ. Μια ματιά στο εκλογικό χάρτη των αγροτικών περιφερειών, θα πείσει και τον πιο δύσπιστο.

Είναι οι έχοντες σχέση με τον πρωτογενή τομέα γενικότερα. Κοινωνική ομάδα που είδε το εισόδημα της, να μειώνεται κατά 2,5 δις την πενταετία των μνημονίων. Που είδε το κόστος παραγωγής να αυξάνεται κατά 30%, το κόστος ενέργειας κατά 64% και τους φόρους κατά 93%! Που είδε το μερίδιο της παραγωγής στο συνολικό ΑΕΠ της χώρας, να πέφτει στο 3%! Που το αρνητικό ισοζύγιο προϊόντων, ξεπερνά τα 2 δις/έτος. Και όλα αυτά συνέπεια των μνημονίων 1 και 2.

Τώρα θα αρχίσουμε να προσθέτουμε σ όλα αυτά, τις συνέπειες από τα νέα σφαγιαστικά μέτρα που το κουαρτέτο επέβαλλε με το μνημόνιο 3. Εν ολίγοις:

Με την υπαγωγή των αγροτών στο φορολογικό καθεστώς του ελεύθερου επαγγελματία. Που σημαίνει ότι οι αγρότες θα τηρούν βιβλίο εσόδων εξόδων και θα φορολογούνται με συντελεστή 26% από το πρώτο ευρώ, ενώ θα ισχύει προκαταβολή φόρου 100%.

Με την κατάργηση της επιστροφής μέρους του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης για το αγροτικό πετρέλαιο, καθώς και την κατάργηση των επιστροφών ΦΠΑ. Με τον τριπλασιασμό των ασφαλιστικών εισφορών στον ΟΓΑ. Με την κατάργηση της απαλλαγής από φόρο των επιδοτήσεων για ποσό έως 12.000 ευρώ.

Με την μείωση στο μισό της επιδότησης του πετρελαίου θέρμανσης για τον προϋπολογισμό του 2016. Με την αύξηση της τιμής του αγροτικού ρεύματος. Με την αύξηση του Φ.Π.Α των αγροτικών εφοδίων στο 23% από 13%. Με την αύξηση του Φ.Π.Α των συσκευασμένων αγροτικών προϊόντων στο 23%.

Με ρυθμίσεις, που εξοντώνουν όσους εργαζόμενους η μικροεπαγγελματίες, χρησιμοποιούν την αγροτική ενασχόληση, ως συμπληρωματικό εισόδημα για να αντέξουν την βαρβαρότητα της κρίσης.

Τέλος με όλες τις συνέπειες που θα φορτωθούν και οι παραγωγοί, όπως και τα υπόλοιπα χειμαζόμενα στρώματα, από τα συνολικά ψηφισθέντα μέτρα.

Στο πρόγραμμα του ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υπογραμμίσει την σημασία του πρωτογενούς τομέα στις συνθήκες που διέρχεται η χώρα. Την ανθρωπιστική κρίση που χτυπάει βιαίως τα αστικά κέντρα και όχι μόνο, που μπορεί να αντιμετωπισθεί -πέραν των άλλων μεγάλων πολιτικών επιλογών μιας Αριστερής κυβέρνησης -και από έναν αγροτικό τομέα- ατμομηχανή η οποία θα συμβάλλει καθοριστικά στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, θα διεκδικήσει το μεγάλο μερίδιο της αγροτικής οικονομίας στην γενικότερη οικονομία της χώρας.

Υπογράμμιζε πως αυτή η παραγωγική ανασυγκρότηση θα κινείται στον αντίποδα της ακολουθούμενης πολιτικής. Πως απαιτεί σχεδιασμό, ισχυρό και υπό εθνικό και κοινωνικό έλεγχο χρηματοπιστωτικό πυλώνα, ερευνητική και παραγωγική υποστήριξη, εθνικές πολιτικές που θα έρχονται σε σύγκρουση και θα αμφισβητούν της κατευθύνσεις της λεγόμενης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.

Την Κοινή Αγροτική Πολιτική η οποία έχει καταστεί ένα νεοφιλελεύθερο εργαλείο που παρέδωσε την αγροτική παραγωγή στην κερδοσκοπική ασυδοσία του εμποροβιομηχανικού κεφαλαίου. Με την υπογραφή διμερών και περιφερειακών συμφωνιών «ελεύθερου εμπορίου» με τρίτες χώρες, με στόχο την προώθηση των βιομηχανικών εξαγωγών των κυρίαρχων της Ε.Ε και με θύμα την μικρομεσαία παραγωγή.

Με πιο τρόπο θα υλοποιηθούν οι προγραμματικές και συνεδριακές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες αφορούν τον πρωτογενή τομέα, εντός ενός βάρβαρου αδιέξοδου και ατελείωτου μνημονιακού τούνελ; Η απάντηση είναι σαφέστατη. Με κανένα τρόπο.

Το σχέδιο κοινωνικής ισοπέδωσης που επέβαλλε κατ αρχήν η τρόϊκα και σήμερα το κουαρτέτο, με στόχο την εξυπηρέτηση των πιστωτών, θα σαρώσει τα πάντα. Θα διαλύσει παντελώς τον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα. Εκ των πραγμάτων, για την κοινωνία, για τα πληττόμενα λαϊκά στρώματα, για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους η επιλογή είναι μία. Η απόκρουση αυτού του σχεδίου, η αποτροπή της ολοκληρωτικής παραγωγικής καταστροφής.

Είναι σίγουρο πως μετά το πρώτο σόκ, ακολουθεί η αφύπνιση. Οι αγρότες –κτηνοτρόφοι τιμώντας τις ιστορικές ταξικές και πατριωτικές παραδόσεις τους, θα διεκδικήσουν το μέλλον το δικό τους, το μέλλον της πατρίδας. Θα περάσουν γρήγορα από τα «χαμηλά» της πρώτης απογοήτευσης, στα «διάσελα» των νέων ταξικών και εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων. Τα τελευταία χρόνια δείξανε πως είναι βασική κοινωνική δύναμη της νέας Αντίστασης. Του ΟΧΙ μέχρι τέλους!

*Ο Τάσος Κανταράς είναι μέλος του Δ.Σ της ΚΕΔΕ και αντιπρόεδρος Επιτροπής Αγροτικής Ανάπτυξης. Διετέλεσε υπεύθυνος Αγροτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ

                                                                                                                    πηγή:  http://iskra.gr/

Απορρίφθηκε η πειραματική απελευθέρωση γενετικά τροποποιημένου δάκου της ελιάς

Η βρετανική εταιρεία Oxitec σχεδίαζε να απελευθερώσει στο περιβάλλον γενετικά τροποποιημένο (γ.τ.) δάκο της ελιάς, στην Ισπανία (Καταλονία). Τα έντομα είναι γενετικά τροποποιημένα κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι θηλυκοί απόγονοι να πεθαίνουν στο στάδιο της προνύμφης μέσα στις ελιές. Οι ανησυχίες γι αυτό το σχέδιο προκάλεσαν μεγάλη κινητοποίηση και μια καμπάνια συλλογής υπογραφών.

Σύμφωνα όμως με τα τελευταία νέα με ημερομηνία 6 Αυγούστου 2015 ο γενικός διευθυντής Γεωργίας και Κτηνοτροφίας της Καταλωνίας αρνήθηκε να εγκρίνει την αίτηση της Oxitec για την πειραματική απελευθέρωση γ.τ. δάκου της ελιάς στην Ταραγόνα της Ισπανίας. Το σχέδιο της εταιρίας ήταν να απελευθερώνει 5000 γ.τ. μύγες την εβδομάδα επί ένα έτος, δηλαδή ένα σύνολο 2 εκατομμυρίων γ.τ. δάκων σε έναν ελαιώνα ενός στρέμματος κλεισμένο με δίχτυ. Ωστόσο, καθώς η Γ.Δ. Γεωργίας θεώρησε ότι η εταιρεία δεν μπορεί να εγγυηθεί την απομόνωση των εντόμων, ενημέρωσε την Oxitec για την αρνητική της απόφαση και έτσι αυτή απέσυρε την αίτησή της. Ο φάκελος της αίτησης είχε προωθηθεί για εξέταση από την Καταλανική Επιτροπή για την Βιοασφάλεια στην Γεωργία, το αρμόδιο όργανο της κυβέρνησης για την έγκριση ή την απόρριψη δραστηριοτήτων με ΓΤΟ. Παρόμοια αίτηση της Oxitec είχε απορριφθεί ξανά το 2013.

                                                                                πηγή:   http://naturefriends-gr.blogspot.gr/